Dhamma for Life

"เราจะเป็นชาวพุทธที่แท้จริงนะ เราต้องศึกษาสิ่งที่พระพุทธเจ้าสอน ศึกษาอย่างเดียวไม่พอนะ ต้องลงมือปฏิบัติจริงๆ ด้วยจนเห็นผล พอเห็นผลแล้ว เราก็มีหน้าที่บอกต่อ เนี่ยหน้าที่ของชาวพุทธนะ ตัวเองต้องศึกษา ต้องฟังก่อน ว่าพระพุทธเจ้าสอนอะไร เรียกว่าเรียนปริยัตินั้นเอง แล้วก็ลงมือปฏิบัติว่าได้ผลแล้วก็ต้องบอกต่อ ศาสนาถึงจะดำรงอยู่ได้ แต่ละคนมีภารกิจ อย่านึกว่าแค่ว่าเราจะมาฟังธรรมะเล่นๆ แต่ละคนมีความสำคัญทั้งนั้น"


"หนทางยังมีอยู่ ผู้เดินทางยังไม่ขาดสาย ลงมือเสียแต่วันนี้ ก่อนที่กระแสลมแห่งกาลเวลาจะพัดพารอยพระบาทของท่านหายไป เพราะถึงเวลานั้น พวกเราก็จะต้องระหกระเหินไร้ทิศทาง ไปอีกนานแสนนาน"

...หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชโช...สวนสันติธรรม...

Jan 16, 2011

Amity and Thanksgiving...


เชื่อว่าหลายคนชอบสะสมสิ่งของเป็นงานอดิเรก บ้างชอบสะสมแสตมป์ บ้างชอบสะสมนาฬิกาและของเก่า เช่นเพื่อนฉันคู่บุญสามีภรรยา ประเภทไปเที่ยวที่ไหนจะต้องมีของติดกระเป๋าตุงๆ (ไม่ใช่แค่ติดมือ) กลับบ้าน ขนาดนาฬิกาเก่าเรือนใหญ่ ถ้วยแก้วคริสตอลหนักๆ ยังอุตส่าห์หอบข้ามน้ำข้ามทะเลกลับบ้าน บ้างก็ชอบสะสมหนังสือ เช่นเพื่อนวัยพี่ (รักๆ ชังๆ) ของฉันอีกคน ที่บอกไว้ว่าแพลนจะซื้อตู้ใหญ่ไว้ใส่หนังสือ เซทหนึ่งไว้ใส่หนังสือวิชาการ อีกเซ็ทหนังสือสัพเพเหระ และที่ชอบเช่นหนังสือธรรมะ (หากจำผิด พี่ช่วยสะกิดแก้ไขด้วยแล้วกัน เพราะวัยทองอย่างฉันอาจเลอะเลือนได้) ส่วนฉันหากเป็นเมื่อก่อนฉันชอบสะสมหิน และโลหะ (ที่สมมุติให้ค่า และราคามากน้อยแล้วแต่ กิเลสบอกนำ) ประเภททอง เพชร พลอย แต่ไม่มีปัญญาซื้อ ก็เลยได้แต่สะสมภาพถ่ายเอา มาถึงตอนนี้แน่ใจว่าไม่มีปัญญาสะสมของมีค่าเหล่านั้นอย่างใครเพื่อน ฉันเลยหันเห มาสะสมความสุขและบุญ แบบที่ไม่ต้องใช้เงินซื้อแทน บุญที่ว่าคือ เฉลี่ยความดีให้ผู้อื่นได้ชื่นชม, การอนุโมทนาบุญกับเพื่อนๆ และคนรอบข้างที่ทำความดี -บุญกิริยาวัตถุ 10 ประการ


สามสี่วันก่อนออกจากหลังเขาเข้าเมืองเพื่อไปทำธุระ เพื่อนๆ น้องๆ รักคุณเท่าฟ้า (แต่รักฉันเท่าผืนหนัง อิ อิ ล้อเล่น) บอกว่าไหนๆ ก็ออกมาจากป่า (อันนี้ฉันพูดเอง) แล้วมากินข้าวเที่ยงด้วยกันก่อน (แม้จะมีเวลาแค่ชั่วโมงก็ยังอุตส่าห์มีน้ำใจ) ฉันเกรงใจเพราะรู้ว่าคนทำงานเวลาระหว่างวันนั้นมีน้อย แต่ก็นั่นแหล่ะคนมีบุญไปไหนก็ไม่อดอยาก (จริงไมํ) แถมมีโอกาสได้อนุโมทนาบุญ กับความดีที่น้องๆ เหล่านั้นได้ทำกัน สำคัญคือฉันได้เก็บความดีเหล่านี้มาเล่าสู่กันฟัง เพื่อเป็นกำลังใจให้ทุกคนอย่าท้อถอยที่จะทำดี (รวมทั้งฉันด้วย)

เพื่อนต่างวัย น้องสวยเฉียบของฉันเธอบอกวันนี้วันพระขอกินผัดผักรวมมิตร (ว่าที่จริงเธอตั้งจิตกินเจมาก็นานเป็นหลายปีแล้ว เพื่อให้ยายหายจากป่วย) ส่วนน้องสวยไฮโซ บอกหนูกินเจ (เขี่ย) ค่ะ เพราะอธิษฐานจิตต่อหน้าพระไว้เพื่อให้เพื่อนหายจากป่วย แถมแอบบอกฉันด้วยว่าหลังจากกินเจแล้วน้ำหนักลดไปหลายกิโล มิน่า ถึงดูสดใสขึ้นเป็นกองทั้งสองคน (ฉันแอบอิจฉาเล็กๆ อิ อิ ฉันยังนึกอีกว่าขนาดคนทำงานหัวเป็นเกลียวยังรู้เลยว่าวันไหนวันพระ ยังคิดที่จะทำความดีเพื่อคนอื่น ฉันสิ ปฎิทินมีติดแทบทุกห้องแต่ดันคอยดูพระจันทร์บนฟ้าว่าวันไหนข้างขึ้นข้างแรม ทำราวยังกับว่าฟ้าแถบยุโรปมันโปร่งให้เห็นพระจันทร์ทุกวันซะงั้น)

นอกจากจะเลี้ยงข้าวเที่ยงฉันแล้ว ยังให้ diary เล่มสวย (ที่นึกอยากได้) พร้อมปฏิทิน Miracle of the Sky Calendar 2011 เป็นของกำนัลปีใหม่มาอีกด้วย (ฉันอดนึกขำๆ ไม่ได้ หากฉันนึกอยากได้ตั๋วไป-กลับ Bangkok-Zurich ฟรี ฉันจะได้ไม๊นะ อิ อิ)
ฉันขอบันทึกมิตรภาพสวยงามนี้ไว้ เป็นการขอบคุณในน้ำใจ พร้อมกันนั้นอนุโมทนาบุญในการทำความดีของน้องทั้งสอง และอยากจะบอกว่า แม้เราจะไม่โชคดีในทุกสิ่ง แต่การที่เราได้อยู่ท่ามกลางมิตรที่ดี มีน้ำใจ เช่นเพื่อนร่วมงานในแผนกที่ทั้งสองทำอยู่ เพียงแค่นี้ก็นับได้ว่า มีค่ายิ่ง สัมพันธภาพที่ดีและจริงใจ หาไม่ได้ง่ายนัก ฝากความคิดถึงมายังทุกคนในแผนกด้วย และหวังว่าคงได้มีโอกาสตอบแทนน้ำใจ ด้วยขนมจึน (ที่ certify จากหลายคนแล้วว่า ถูกปาก โดยแม่ช้อยไม่ต้องชิม) ในเร็วๆ นี้

ถัดจากนั้นไม่กี่วัน ฉันก็ได้รับพัสดุจากเมืองไทยถึงสองแพค เพื่อนวัยพี่ (รัก ๆ ชังๆ ของฉัน) อุตส่าห์ส่งปฏิทินธรรมะ Diary และคู่มือมนุษย์มาให้ (คงยังเห็นว่าฉันยังไม่เป็นมนุษย์เต็มรูปแบบ อิ อิ) เห็นแล้วประทับใจไม่แพ้ Miracle Calendar ขอบคุณมั่กๆ ค่ะพี่ อนุโมทนา สาธุ ขอบุญนี้ถึงพี่โดยไว คิดสิ่งใดสมปราถนา นะคะ

“การให้ธรรมชนะการให้ทั้งปวง การรับธรรมนำไปปฏิบัติย่อมชนะการรับทั้งปวงเช่นกัน”

จากหนังสือคู่มือมนุษย์...ท่านพุทธทาส ภิกขุ

No comments:

Post a Comment