เคยไม๊ ที่เราทำอะไรให้ใคร ไม่ว่าให้ความช่วยเหลือ ให้ทาน ทำบุญ หลายครั้งที่จิตเราอดคิดไม่ได้ และอดคาดหวังไม่ได้ว่าเราจะต้องได้อะไรตอบแทน (แม้ไม่ได้ตั้งใจให้เกิด หรือห้ามจิตไม่ให้คิดไม่ได้) อาจเกิดโทสะ หรืออาจจะอารมณ์เสียเมื่อไม่ได้อย่างหวังตามมา นี้ อกุศลจิตได้เกิดขึ้นแล้ว แล้วเป็นไหมเมื่อตามดู เห็นจิตอกุศลเกิด ก็ให้เกิดรังเกียจ ตัวตนและจิตตัวเองขึ้นมา เพราะเป็นคนติดดี และเพราะ รู้สึกทุกข์ ที่กิเลสได้เกิดขึ้นในจิต
อย่ากังวลไปเลย แค่ตามรู้ตามดู เมื่ออกุศลเกิด รู้ว่าอกุศลเกิด ก็เรียกได้ว่า ดี และเริ่มเห็นทางที่จะปฎิบัติให้เกิดสัมมาทิฐิแล้ว ดั่งพระผู้รู้ พระอาจารย์ปราโมทย์ ปาโมชโช ท่านยกคำสอนของพระพุทธเจ้ากล่าวให้ศิษย์ฟัง เพื่อเป็นกำลังใจในการปฎิบัติภาวนาว่า
มนุษย์ 4 จำพวก พระพุทธเจ้า แยกดีแยกเลว อยู่ที่รู้หรือไม่รู้ กิเลสเกิดแล้วรู้ทันตรงนั้นดี อยู่ที่รู้ทันจิต มีอยู่ 4 พวก
- พวกหนึ่ง จิตเป็นกุศลรู้ว่าเป็นกุศลนั้นดีเลิศ
- พวกหนึ่ง จิตเป็นกุศลแล้วไม่รู้ว่าเป็นกุศล ใช้ไม่ได้
- พวกหนึ่ง จิตเป็นอกุศล รู้ว่ามีอกุศล ท่านบอกว่าดี
- พวกหนึ่ง จิตอกุศลเกิดแล้วไม่รู้ว่า อกุศลเกิด นี้ใช้ไม่ได้
********************
หากเครียดไปลองฝึกให้จิตรู้จักเพลงนี้ดู เผื่อว่าจะช่วยให้เกิดกุศลจิตคิดดี มีกำลังใจในสิ่งดี ดี ที่กำลังทำอยู่ แถมได้ผ่อนคลายความตึงเครียดของจิต อันเศร้าหมองได้ โดยเฉพาะเนื้อร้องท่อนที่ว่า "บุญทาน คงทำด้วยเต็มใจ เธอคงได้ พรสี่ประการ อายุ วรรณะ สุขะ พละ และปฏิภาณ"
"ทำบุญด้วยอะไร" เป็นเพลงที่โด่งดังมากในอดีต หากใครอายุเลยแยกหลักสี่ไปแล้ว ^V^ เชื่อว่าไม่มีที่จะไม่รู้จัก
คำร้อง,ทำนอง: พยงค์ มุกดา
เรียบเรียง: วุฒิไกร อิ่มเจริญ
ต้นตำหรับ ร้องโดย ธานินทร์ อินทรเทพ
ถัดมาอีกหลายเวอร์ชั่นคนร้อง เช่น อ็อด โอภาส และเวอร์ชั่นปัจจุบันเพลงประกอบละครทีวี ลูกสาวกำนัน ร้องโดย ตุ้ย เกียรติกมล
ที่มาของเพลง: http://www.youtube.com/watch?v=AOqnbqzRCvs&feature=player_embedded
โพสโดย: chakrity , ขอขอบคุณ คุณ chakrity ที่แบ่งเพลงไทยเก่าเพราะๆ ที่หาฟังยากให้เราได้ฟังกัน
ผู้หญิง ที่สวยอย่างคุณ ทำบุญไว้ด้วย อะไร
จึงสวย น่าพิศมัย น่ารัก น่าใคร่ พริ้งพราว
คงถวาย มะลิไหว้พระ วรรณะ จึงได้นวลขาว
เนตรน้อย ดังสอยจากดาว กะพริบพร่างพราว น้าวใจ
ตักบาตร คงใส่ด้วยข้าวหอม จึงสวย ละม่อม ละไม
บุญทาน คงทำด้วยเต็มใจ เธอคงได้ พรสี่ประการ
อายุ วรรณะ สุขะ พละ และปฏิภาณ
เพียงพบ เจ้านั้นมินาน พี่ซม พี่ซาน ลุ่มหลง
ผู้หญิง ที่สวยอย่างคุณ ทำบุญไว้ด้วย อะไร
จึงสวย น่าพิศมัย น่ารัก น่าใคร่ พริ้งพราว
คงถวาย มะลิไหว้พระ วรรณะ จึงได้นวลขาว
เนตรน้อย ดังสอยจากดาว กะพริบพร่างพราว น้าวใจ
ตักบาตร คงใส่ด้วยข้าวหอม จึงสวย ละม่อม ละไม
บุญทาน คงทำด้วยเต็มใจ เธอคงได้ พรสี่ประการ
อายุ วรรณะ สุขะ พละ และปฏิภาณ
เพียงพบ เจ้านั้นไม่นาน พี่ซม พี่ซาน ลุ่มหลง
No comments:
Post a Comment